26 Μαΐου 2002
Κ Α Λ Ε Σ Μ Α
|
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
|
Συναδελφικά
Το Διοικητικό Συμβούλιο
7 Ιουνίου 2002
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Λέμε ΟΧΙ στο ξεπούλημα των ΕΛΠΕ
Οι εξελίξεις στην Εταιρεία μας θα καθορίσουν το μέλλον μας. Γι αυτόν το λόγο βρισκόμαστε σε μια φάση κινητοποιήσεων που έχουν προγραμματιστεί από ΟΛΑ τα Σωματεία του Ομίλου.
Έχουμε ήδη πραγματοποιήσει με επιτυχία δύο συγκεντρώσεις στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, συναντηθήκαμε με τους υπουργούς Ανάπτυξης και Εθνικής Οικονομίας και επιδώσαμε ψήφισμα στον πρόεδρο της Βουλής και στα Κόμματα.
Η κυβέρνηση όμως μας αγνοεί και συνεχίζει ακάθεκτη τον κατήφορο που οδηγεί στο ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου, κινούμενη από τα συμφέροντα των ανεξόφλητων γραμματίων της διαπλοκής.
Η Εταιρεία μας ΜΠΟΡΕΊ να προχωρήσει χωρίς δεκανίκια. Το έχει αποδείξει. Πολύ πιο γρήγορα και πιο δυναμικά από ότι με τους «ευέλικτους» ιδιώτες. Οι οποίοι, συνεπικουρούμενοι από τις γενετικά τροποποιημένες ορντινάντσες τους, αφού σκυλέψουν έναν κερδοφόρο Οργανισμό, θα φύγουν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Το έργο το έχουμε ξαναδεί.
Το τονίσαμε στους φωστήρες υπουργούς σε όλους τους τόνους. Αυτοί όμως κωφεύουν. Επικαλούνται το ένδοξο παρελθόν τους και υπόσχονται έναν καλύτερο κόσμο που προοδεύει με τα φαντάσματα του νεοφιλελευθερισμού, αλλά οδηγεί σταθερά στους... Λεπέν. Μόνο θλίψη μας προκαλούν.
Η συνάρτηση του κ. Χριστοδουλάκη με τη χρυσή μετοχή αποδείχτηκε ασυναρτησία, το Μάνατζμεντ με το 35% είναι μια φούσκα, και οι υποσχέσεις για εξασφάλιση των εργαζομένων ΚΟΡΟΪΔΊΑ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Είναι αποδεδειγμένο ότι τα κοινοπρακτικά σχήματα αλλάζουν, μεταμορφώνονται, τροποποιούνται, και οι όποιες δεσμεύσεις δεν μεταβιβάζονται. Εύκολα το 23,17% μπορεί να γίνει μεγαλύτερο από το 35%. Και τότε ποιο μάνατζμεντ; Και ποια άλλη νομοθεσία της πλάκας;
Μας τάζουν την προκήρυξη του διαγωνισμού για να δούμε πως έχουν φροντίσει και για εμάς. Αλλά επί δύο βδομάδες ο πολυάσχολος Γ.Γ. του Υπ. Αν. δεν ευκαιρεί να βγάλει φωτοτυπία!
Ο νέος τσάρος της (παρα)οικονομίας βιάζεται για τα 154 δισ. δρχ. Τόσο πουλιέται το 1/4 περίπου των ΕΛΠΕ. Τη στιγμή που αυτό είναι το κόστος μίας (1) μόνο από τις 45 μονάδες παραγωγής καυσίμων. Και βιάζεται επειδή τα ζεστά 154 είναι η «επένδυση» στην εκλογική νίκη του κόμματός του. Τις λεπτομέρειες του «διαγωνισμού» θα τις δούνε αργότερα. Αυτές τις λεπτομέρειες για τις οποίες η OMV αποκλείστηκε!
Ο δε νέος Άκης της (μετ)αλλαγής, μπροστά στους εξαγριωμένους και προδομένους εργαζόμενους των ΕΛΠΕ, δήλωνε στις 28/5/2002 στο Διυλιστήριο: «Ο διαγωνισμός(!) ή θα ολοκληρωθεί με βάση τους αρχικούς όρους ή θα κηρυχθεί άγονος.»
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ. Ροκανίζουνε χρόνο. Για να είμαστε φρόνιμοι. Για να εκτονώσουν την αντίθεσή μας.
Και σαν να μην τους φτάνουν όλα αυτά, θέλουν να κάνουν το σπίτι μας –την ΕΚΟ-ΕΛΔΑ– τσιφλίκι τους (εκτός κι αν τα ’χουν μπερδέψει οι ανεκδιήγητοι). Και πριν απ’ το στρατηγικό επενδυτή τοποθετείται διευθύνων σύμβουλος… στρατηγός!
Για να προετοιμάσει τις διμοιρίες του ξεπουλήματος, κομματι(ά)ζοντας την Εταιρεία μας. Το δείγμα γραφής του (επιεικώς ατυχές), η στρατιωτικού τύπου γνωριμία-επιθεώρηση της περασμένης Παρασκευής, και η βιασύνη του για νέες κρίσεις αυτό προοιωνίζουν.
ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είμαστε ήδη στο δρόμο των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ.
Την Τρίτη, 11/6/2002 Τρίωρη Στάση 11.00 π.μ.-2.00 μ.μ.
συναντιόμαστε, με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας του Ομίλου, στο INTERCONTINENTAL
(οι εργαζόμενοι στο λεκανοπέδιο Αττικής)
στη γενική συνέλευση των μετόχων για να χαλάσουμε τη φιέστα τους.
ΤΑ ΕΛΠΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Θωμάς Δούρος |
O Γεν. Γραμματέας Νίκος Σκλαβούνος |
27 Μαΐου 2002
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Να εμποδίσουμε αυτούς που θέλουν να μας εκποιήσουν
ή να δεχτούμε τη μοίρα μας;
Την περασμένη Πέμπτη, 23 Μαΐου, πάνω από 600 εργαζόμενοι του Ομίλου ΕΛΠΕ, από το Σωματείο μας, τα Διυλιστήρια Ασπροπύργου, την Ασπροφoς συγκεντρωθήκαμε στις 4 μ.μ. στο Σύνταγμα έξω από το Υπουργείο Οικονομίας, και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στη Βουλή, όπου επιδόθηκε ψήφισμα στον αντιπρόεδρο κ. Σ. Κοσμίδη και ενημερώθηκαν οι εκπρόσωποι των Κομμάτων. Ήδη έχουν κατατεθεί και επερωτήσεις.
Δυστυχώς, στη φωτογραφία που ακολουθεί λίγοι από εμάς φώναξαν «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΠΕ». Το Σωματείο μας είχε τη μικρότερη συμμετοχή.
Γιατί συναδέλφισσες και συνάδελφοι;
 |
Μήπως η πλειοψηφία των εργαζομένων στην ΕΚΟ - ΕΛΔΑ επιθυμεί την ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας μας;
|
Ή μήπως δεν πρόκειται για εκποίηση όταν το 23,17%, δηλαδή το 1/4 περίπου, των ΕΛΠΕ πωλείται προς 154 δισ. δρχ. τη στιγμή που τόσο κοστίζει μόνο μία (1) από τις 45 μονάδες παραγωγής καυσίμων;
Υπάρχει κανείς που να τρέφει αυταπάτες πως θα ωφεληθούμε ως εργαζόμενοι και πολίτες αυτής της χώρας; Ούτε ένας. Είμαστε σίγουροι.
Γιατί κατά βάθος ΟΛΟΙ γνωρίζουμε ότι θα πληρώσουμε διπλό «τίμημα», αφού ιδιωτικοποίηση σημαίνει:
-Απώλεια θέσεων εργασίας -Κατάργηση των εργασιακών σχέσεων
-Λιγότερα έσοδα στο Δημόσιο -Υπερκέρδη στους Ιδιώτες
-Ακριβότερα καύσιμα για εμάς τους πολίτες.
Μήπως αδιαφορούμε επειδή, όπως λένε οι πιο ψύχραιμοι, «όταν το Δημόσιο διατηρήσει το Μάνατζμεντ, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα»;
Ποιος μας το εγγυάται όμως; Ο Άκης του 1992 που μας καλούσε να αλυσοδεθούμε στην πόρτα του Διυλιστηρίου για να μην εκποιηθεί η Δημόσια περιουσία; Ή ο κ. Τσοχατζόπουλος του σήμερα;
Ποιον να πιστέψουμε όταν σε συνάντησή με εκπροσώπους των Σωματείων ο κ. Τσοχατζόπουλος του σήμερα δηλώνει ως Άκης του χτες ότι «ο Όμιλος δεν πουλιέται, αλλά ψάχνει για συνεργάτη» και ότι «δεν αποκλείεται τελικά ο διαγωνισμός να μην προχωρήσει»;
Ποιον να πιστέψουμε όταν την ίδια ώρα ο Άκης του χτες ως Υπουργός Ανάπτυξης του σήμερα νομιμοποιεί τον... διαγωνισμό; Ποιον να πιστέψουμε όταν παράλληλα και... οι τρεις μαζί διαπιστώνουν προβλήματα στη συνεργασία της Lukoil με τον Όμιλο Λάτση;!
Να πιστέψουμε την Κυβέρνηση του σήμερα, η οποία ωςΚόμμα του 1996, στο προεκλογικό της πρόγραμμα μίλαγε μόνο για 10% μετοχοποίηση; Χτες, το «σήμερα» υποστήριζε επί λέξει για τα ΕΛΠΕ ότι:
«εκτός της άντλησης κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση του αναγκαίου επενδυτικού προγράμματος της (τότε) ΔΕΠ, αναμένεται να διασφαλισθεί ακόμη περισσότερο η θέση του Ομίλου μετά τις ανακατατάξεις και συγχωνεύσεις στον ευρύτερο Ευρωπαϊκό χώρο, αλλά και στην Ελλάδα, στον ιδιωτικό τομέα πετρελαίου».
και τόνιζε:
Η πολιτική μας στον Πετρελαϊκό Τομέα έχει μεταξύ άλλων και τους εξής αλληλένδετους άξονες: Ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, Ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, Προστασία του καταναλωτή, Προώθηση έρευνας και εκμετάλλευσης των εγχώριων υδρογονανθράκων.
Σήμερα πώς θα τα πετύχει όλα αυτά ένα μεταλλαγμένο «σήμερα»; Και τι απαντήσεις δίνει η ίδια(;) Κυβέρνηση στα ακόλουθα ερωτήματα;
"Ό,τι γίνεται στα Ελληνικά Πετρέλαια γίνεται για το καλό σας"! Μ’ αυτό το ατράνταχτο επιχείρημα μας απάντησε την Πέμπτη ο «μαθητευόμενος μάγος του νεοφιλελευθερισμού» κ. Χριστοδουλάκης στην συνάντησή που είχαμε μαζί του για να του επιδώσουμε το ψήφισμά μας. Φανερά ενοχλημένος με τα συνθήματα που φώναζαν οι συγκεντρωμένοι απ’ έξω. Χαλάει βλέπετε η πλαστή εικόνα συναίνεσης.
Αλλά αυτός είναι καινούργιος. Δεν έχει δεσμεύσεις με το παρελθόν μας. Δεσμεύεται μόνο από τις «επιταγές» του Κεφαλαίου, ο μάγιστρος. Και ξιφουλκεί απειλητικά σε όσους τον αμφισβητούν.
Κι εμείς τι κάνουμε, αφού δεν έχουμε φίλους Υποδιοικητές της Εθνικής και ανώτατα στελέχη του Λάτση;
Και γιατί να βαδίσουμε προς τα εκεί απ’ όπου οι άλλοι γυρίζουν πλέον; Μετά τα φοβερά «σκοτάδια» και τα καταχρεωμένα -λόγω τιμής!- νοικοκυριά της Καλιφόρνιας, μετά τους τραγικούς εκτροχιασμούς των Αγγλικών Σιδηροδρόμων, μετά την τρικυμία της εκεί Εταιρείας Υδάτων, κ.λ.π., κ.λ.π., μπορούμε άραγε να πιστεύουμε ακόμα ότι το ντόπιο κεφάλαιο και το ρώσικο συνεταιρικό του -από μια χώρα που τη μαστίζει η ανεργία και τη λυμαίνεται η μαφιόζικη νομενκλατούρα- θα κάνει επενδύσεις;
Πιστεύει κανείς ότι οι Ρώσοι θα μας φέρουνε ρούβλια; Από τις τράπεζες θα αντλήσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια. Θα αρμέξουν όσο και ό,τι μπορούν, κι εμείς θα πληρώσουμε τον μαύρο χρυσό... για χρυσό.
Η πικρή ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων είναι η ιστορία της διαπλοκής. ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
Η περίφημη νεοφιλελεύθερη αρλούμπα περί απελευθέρωσης των Αγορών για αυτορρύθμισή τους και για φτηνές παρεχόμενες υπηρεσίες, το μόνο που πέτυχε ήταν:
Απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, αυτορρύθμιση των κυνηγών κεφαλαίου, φτηνή αμοιβή εργασίας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Θεωρούμε πως τα παραπάνω, ερωτήματα και διαπιστώσεις, συνηγορούν στο ότι δεν πρέπει να δεχτούμε την -με προβλέψιμες για ΟΛΟΥΣ μας συνέπειες- ιδιωτικοποίηση του Ομίλου.
Εκτός κι αν εμείς, εδώ στην ΕΚΟ-ΕΛΔΑ, είμαστε κάτι το ξεχωριστό· εκτός κι αν ο δικός μας τρόπος σκέψης κινείται σε άλλα επίπεδα από την πλειοψηφία των εργαζομένων στον Όμιλο· εκτός κι αν εμείς είμαστε τόσο ρεαλιστές ώστε να βλέπουμε το μάταιο του εγχειρήματος, «επειδή αυτοί αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς».
Εκτός κι αν εμείς δεν σκεφτήκαμε ποτέ μήπως συμβαίνει το αντίστροφο. Μήπως δηλαδή «αποφασίζουν αυτοί επειδή είναι χωρίς εμάς».
Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,
Οφείλουμε να εμποδίσουμε αυτούς που επιμένουν να σφαγιάσουν το μέλλον μας, μόνο και μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον. Οφείλουμε να σταθούμε απέναντί τους.
Και τότε με μαθηματική ακρίβεια συμβαίνει αυτό που όλοι σκεφτόμαστε αλλά δεν τολμάμε να ομολογήσουμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους, και για όσους ακόμα δεν χωράνε στα στενά περιθώρια μιας ανακοίνωσης, έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πικετοφορίες και προσφυγή με τη φυσική μας παρουσία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, αφού ο Όμιλος Λάτση θα κατέχει τα τρία από τα τέσσερα διυλιστήρια που λειτουργούν στη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό και για την εβδομάδα που τρέχει:
Αύριο Τρίτη, 28 Μαΐου 2002 και ώρα 16.00, στην είσοδο του Πύργου θα
γίνει συγκέντρωση ΟΛΩΝ των εργαζόμενων του Ομίλου, και στη συνέχεια
πορεία στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Στις καινούργιες φωτογραφίες και κάτω από το πανώ του Σωματείου
θα είμαστε περισσότεροι από όλους.
Τώρα ξέρουμε όλοι. Άλλοθι και δικαιολογίες δεν υπάρχουν πια.
“Ό,τι γευόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο
δεν το κληρονομήσαμε απ’ τους πατεράδες μας.
Το δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.”
Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Θωμάς Δούρος |
O Γεν. Γραμματέας Νίκος Σκλαβούνος |
10 Ιουνίου 2002
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
(Σχέδιο για κοινό Δ.Τ. με το Σωματείο των ΕΛΠΕ. Δεν ετελεσφόρησε)
Το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ είναι εθνική μειοδοσία
“Η μεγάλη επανάσταση της ελεύθερης αγοράς,
η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80,
έχει αρχίσει να αναστρέφεται.”
Φράνσις Φουκουγιάμα
“Το κράτος ψεύδεται
σ’ όλες τις γλώσσες του καλού και του
κακού κι ό,τι κι αν πει λέει ψέματα.”
Φρειδερίκος Νίτσε
Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ, ΑΓΝΟΏΝΤΑΣ ΤΑ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΉΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ, συνεχίζει ακάθεκτη τον κατήφορο που οδηγεί στο ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου, κινούμενη προφανώς από τις «επιταγές» των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
ΤΑ ΕΛΠΕ ΈΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΊΞΕΙ ΌΤΙ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΉΣΟΥΝ ΧΩΡΊΣ ΔΕΚΑΝΊΚΙΑ. Πολύ πιο γρήγορα, πιο δυναμικά, πιο δραστήρια, πιο τολμηρά από ότι με τους «ευέλικτους» ιδιώτες, οι οποίοι, συνεπικουρούμενοι από τις γενετικά τροποποιημένες ορντινάντσες τους, αφού σκυλέψουν έναν κερδοφόρο Οργανισμό, θα φύγουν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Το έργο το έχουμε ξαναδεί.
ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΊΕΣ ΤΟΥ ΟΜΊΛΟΥ, κινούμενες μέσα σε ένα σκληρά ανταγωνιστικό περιβάλλον, αναπτύχθηκαν και γιγαντώθηκαν αυτοχρηματοδοτούμενες χωρίς να επιβαρύνουν στο ελάχιστο τον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο. Αυτό το αποδεικνύουν:
ΤΟ ΤΟΝΊΣΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΦΩΣΤΉΡΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΎΣ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΌΝΟΥΣ. Αυτοί όμως κωφεύουν. Με επιχειρήματα του τύπου: «Είναι ο καλύτερος τρόπος ανάπτυξης...», «Για το καλό σας...», «Θα βελτιωθούν οι υπηρεσίες...», «Έτσι γίνεται σήμερα...», προσπαθούν να μας πείσουν.
Και απαντάμε:
Σήμερα στις ΗΠΑ επιλέγουν Δημοτικές επιχειρήσεις, κι οι Βρετανοί κι οι Γερμανοί ξαναμπαίνουν σε τροχιά. ΕΜΕΊΣ, ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΆΛΛΟΙ ΓΥΡΊΖΟΥΝ ΠΊΣΩ, ΓΙΑΤΊ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΝΎΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΌΜΟ ΜΈΧΡΙ ΤΗΝ ΆΚΡΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΎ... ΚΙ ΑΚΌΜΑ ΠΑΡΑΠΈΡΑ;
ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ οι αρόδιοι όταν μιλούν για εξασφάλιση των εργαζομένων από τη διατήρηση του Μάνατζμεντ, και οι δεσμεύσεις που θα αποσπάσουν από την κοινοπραξία.
Η «συνάρτηση» του κ. Χριστοδουλάκη με τη χρυσή μετοχή αποδείχτηκε ασυναρτησία, το Μάνατζμεντ με το 35% φούσκα, και οι υποσχέσεις για εξασφάλιση των εργαζομένων ΚΟΡΟΪΔΊΑ.
Ο πρώην Άκης, επικαλούμενος το ένδοξο παρελθόν του «στους μπαξέδες του σοσιαλισμού», και ο νυν κ. Χριστοδουλάκης, επιδεικνύοντας το λαμπρό παρόν του «στους κήπους του νεοφιλελευθερισμού», τάζουν ένα καλύτερο μέλλον σπαρμένο με τα οράματα των ιδιωτικοποιήσεων, από το οποίο θα θερίσουμε τα φαντάσματα των... Λεπέν. Μόνο θλίψη μας προκαλούν.
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ. Ροκανίζουνε χρόνο. Για να είμαστε φρόνιμοι. Για να εκτονώσουν την αντίθεσή μας.
ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΎΝ ΣΕ ΕΘΝΙΚΉ ΜΕΙΟΔΟΣΊΑ, ΑΦΟΎ:
«Σε περίπτωση απόκτησης των ΕΛΠΕ η LUKOIL δεν θα
γίνει μόνο συμμέτοχος της ελληνικής αγοράς πετρελαίου,
αλλά και θα εδραιώσει τις θέσεις της σε πολύ πιο
δυναμικές αγορές των Βαλκανίων».
Λεονίντ Φεντούν, Αντιπρόεδρος της LUKOIL
ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είμαστε ήδη στο δρόμο των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΉΣΕΩΝ.
Την Τρίτη, 11/6/2002 Τρίωρη Στάση 11.00 π.μ.-2.00 μ.μ.
συναντιόμαστε, με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας του Ομίλου, στο INTERCONTINENTAL
στη γενική συνέλευση των μετόχων για να χαλάσουμε τη φιέστα τους.
ΤΑ ΕΛΠΕ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ.
ΟΦΕΊΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΈΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
11 Ιουνίου 2002 (1)
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η – Υ Π Ε Ν Θ Υ Μ Ι Σ Η
Το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ είναι εθνική μειοδοσία
ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είμαστε ήδη στο δρόμο των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΉΣΕΩΝ.
| Σάββατο-Κυριακή, 15-16/6/2002, δύο 24ωρες στις Εγκαταστάσεις v Δευτέρα – Τρίτη, 17-18, δύο 24ωρες σε Ολη την ΕταιρεΙα |
ΤΑ ΕΛΠΕ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ.
v
ΟΦΕΊΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΈΨΟΥΜΕ
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Tο Διοικητικό Συμβούλιο
11 Ιουνίου 2002 (2)
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η – Υ Π Ε Ν Θ Υ Μ Ι Σ Η
Λέμε ΟΧΙ στο ξεπούλημα των ΕΛΠΕ
ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είμαστε ήδη στο δρόμο των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΉΣΕΩΝ.
Σήμερα, 11/6/2002, Τρίωρη Στάση
11.00 π.μ.-2.00 μ.μ.
(οι εργαζόμενοι στον ΠΥΡΓΟ)
Αναχώρηση πούλμαν στις 11.00
v
12.00 π.μ.-3.00 μ.μ.
(οι εργαζόμενοι στις Eγκαταστάσεις και στα Περιφερειακά Γραφεία)
ΟΛΟΙ, με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας του Ομίλου,
στο INTERCONTINENTAL
στη γενική συνέλευση των μετόχων για να χαλάσουμε τη φιέστα τους.
ΤΑ ΕΛΠΕ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ.
v
ΟΦΕΊΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΈΨΟΥΜΕ
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Θωμάς Δούρος |
O Γεν. Γραμματέας Νίκος Σκλαβούνος |
13 Ιουνίου 2002
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ είναι εθνική μειοδοσία
“Η μεγάλη επανάσταση της ελεύθερης αγοράς,
η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80,
έχει αρχίσει να αναστρέφεται.”
Φράνσις Φουκουγιάμα
“Το κράτος ψεύδεται
σ’ όλες τις γλώσσες του καλού και του
κακού κι ό,τι κι αν πει λέει ψέματα.”
Φρειδερίκος Νίτσε
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, συνεχίζει ακάθεκτη τον κατήφορο που οδηγεί στο ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου, κινούμενη προφανώς από τις «επιταγές» των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ, κινούμενες μέσα σε ένα σκληρά ανταγωνιστικό περιβάλλον, αναπτύχθηκαν και γιγαντώθηκαν αυτοχρηματοδοτούμενες χωρίς να επιβαρύνουν στο ελάχιστο τον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο. Αυτό το αποδεικνύουν:
ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΙ, ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΕΧΟΥΝ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ:
«Είναι ο καλύτερος τρόπος ανάπτυξης...», «Για το καλό σας...», «Θα βελτιωθούν οι υπηρεσίες...», «Έτσι γίνεται σήμερα...».
Τους απαντάμε:
Σήμερα στις ΗΠΑ ξανανάβουν τα φώτα των Δημοτικών Επιχειρήσεων, οι Βρετανοί, οι Γερμανοί κι Γάλλοι ξαναμπαίνουν σε τροχιά, αναθεωρώντας τα προγράμματά τους, κι εμείς βαδίζουμε προσελωμένοι (έτσι, με «ε» το είπε ο Μεγάλος!) στην πχιότητα (με «χ») που καθορίζει την «Ισχυρά Ελλάς» της αρπαχτής, των διαπλεκομένων, της ιδιοτέλειας, της υποτέλειας και του αυταρχισμού. Αλλά με διαφάνεια!
ΜΟΝΟ Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ(;!) καλύπτεται με μαύρο πέπλο. Κι ακόμα να βγάλει φωτοτυπία ο Γ.Γ. ΥΠ. ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, κ. Αγραφιώτης. Και ποτέ κανείς δεν θα αμφισβητήσει το αποτέλεσμα αυτού του ξεπουλήματος αφού κανείς ποτέ δεν θα μάθει τις αποκλίσεις από την προκήρυξη.
«ΔIΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚO ΛΑOΝΟ (ναι, σωστά διαβάσατε!) ΤΟΝ ΤOΝΟ ΤΗΣ ΣΟΒΑΡOΤΗΤΑΣ», δήλωσε ο Πρωθυπουργός. Και μας ταξιδεύει στο μονόδρομο που χάραξε ο Καλιγούλας όταν ανακήρυξε τον εαυτό του θεόνο(!) και το άλογό του συγκλητικό.
ΕΤΣΙ, ΜΕ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΣΑΡΔΑΜ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ, προχωράνε κι οι άλογοι ανθυπο-ύπατοι της Νέας Ελλάδας. Ο πρώην Άκης μας εγκαλεί με το ένδοξο παρελθόν του «στους μπαξέδες του σοσιαλισμού», ο νυν κ. Χριστοδουλάκης μας απειλεί με το λαμπρό παρόν του «στους κήπους του νεοφιλελευθερισμού». Κι οι δυο μαζί θάβουν το μέλλον μας στις νεοφιλελεύθερες χωματερές.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΙ. ΕΜΕΙΣ, «ΦΑΚΑΤΕΣ ΚΑΙ ΦΑΚΑΤΟΙ» (που ’λεγε κι η Μαλβίνα); Γιατί τους κοιτάμε απαθείς; Πώς είναι δυνατόν να μη σαλεύουμε; Ως πότε θα είμαστε βυθισμένοι σε μια απίστευτη, απερίγραπτη, κοινωνική και ηθική μιζέρια; Πώς είναι δυνατόν να μη μας ταρακουνάει η τόσο βάναυση προσβολή της νοημοσύνης μας;
ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ! Άθλιοι, και Εθελόδουλοι. ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ.
ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ, ΑΦΟΥ:
«Σε περίπτωση απόκτησης των ΕΛΠΕ η LUKOIL δεν θα
γίνει μόνο συμμέτοχος της ελληνικής αγοράς
πετρελαίου, αλλά και θα εδραιώσει τις θέσεις της σε
πολύ πιο δυναμικές αγορές των Βαλκανίων».
Λεονίντ Φεντούν, Αντιπρόεδρος της LUKOIL.
Εργαζόμενες και εργαζόμενοι,
ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είμαστε ήδη στο δρόμο των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΉΣΕΩΝ.
Μ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ μαζευτήκαμε με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας του Ομίλου, στο INTERCONTINENTAL στη γενική συνέλευση των μετόχων για να χαλάσουμε τη φιέστα τους.
Αλλά οι σοσιαλιστές με τα λέπια και τις φολίδες μας περίμεναν με τα ΜΑΤ.
Ο κ. Μωραΐτης του σήμερα και ο κ. Μωραΐτης του χθες φαίνεται ότι είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα. Αλλιώς δεν εξηγείται η... ταυτοπροσωπία. Πάνε οι εποχές που -ως Νομικός Σύμβουλος- έτρεχε στο Νοσοκομείο Παίδων, και στην Ελαιουργική, για να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους από τις διώξεις του Νόμου Κούβελα, και για να προασπίσει το θεσμό των Συνεταιρισμών από τη μανία του Μητσοτάκη.
ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. Ή έχει απολέσει τη μνήμη του κάπου μεταξύ Σοσιαλισμού και Ιδιωτικότητας γωνία.
Ο δε κ. Τσοχατζόπουλος τα μπέρδεψε ως συνήθως, κι αντί τον ΤΡΊΤΟ ΔΡΌΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΑΛΙΣΜΌ πήρε τον ΤΡΊΤΟ ΔΡΌΜΟ ΔΕΞΙΆ.
ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΛΕΣΕΙ ΟΙ ΜΩΡΑΪΤΕΣ ΤΑ ΜΑΤ (ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥΣ ΜΑΘΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΔΑΝ... ΦΩΣ) ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΩΞΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Αλλιώς αύριο θα θρηνήσουμε ζωντανούς. «Κι όταν το κακό θ’ αγγίξει εμάς, δεν θα υπάρχει κανείς να φωνάξει για μας.»
| Σάββατο-Κυριακή, 15-16/6/2002, δύο 24ωρες στις Εγκαταστάσεις Δευτέρα – Τρίτη, 17-18, δύο 24ωρες σε Ολη την Εταιρεία ΤΑ ΕΛΠΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. |
Παλεύουμε για την ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ, αλλά και για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΑΣ, αφού ταυτόχρονα μας παραμυθιάζουν και για το Ασφαλιστικό.
Σήμερα η Κυβέρνηση επικαλείται τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, ελλείμματα για τα οποία φέρει βαριά ευθύνη, αφού χρόνια τώρα:
Μήπως ακούσατε για «νέες πηγές χρηματοδότησης»; Μήπως και μίλησε κανείς για «κρατική συμμετοχή»;
ΤΑ 470 ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΙΣΑ (ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΜΟΝΟ) ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΗΔΗ ΔΩΣΕΙ!
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ 800 ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ.
Το Ασφαλιστικό λύνεται με ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.
Στη Γαλλία μόλις η ανεργία υποχώρησε στο 9% τα ταμεία έγιναν πλεονασματικά χωρίς μεταβολή του συντελεστή γήρατος, και σήμερα υπάρχουν δεσμεύσεις ότι το ασφαλιστικό θα μείνει άθιχτο. Αλλά εκεί χτες, και στην Ισπανία την άλλη βδομάδα, η εργοδοσία κατάφερε να... συσπειρώσει τους εργαζόμενους. ΕΔΩ, φακάτες και φακάτοι;
Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Θωμάς Δούρος |
O Γεν. Γραμματέας Νίκος Σκλαβούνος |
Υ.Γ. Το ψεύδος, η εξαπάτηση, και η έλλειψη ήθους, είναι μεγάλες αξίες και για τη Διοίκηση αυτής της Εταιρείας (εξαιρείται εκ των πραγμάτων ο νέος Διευθύνων Σύμβουλος).
Ο κ. Σκαφίδας αθετεί, για μία ακόμα φορά, το λόγο του στο θέμα της ALICO. Αθετεί τη δέσμευσή του για καταβολή των χρημάτων (εκκαθάριση του Προγράμματος) στις 10, άντε 15, Ιουλίου.
Συμπτώματα των καιρών!
Ο Πρόεδρος
Ο Γεν. Γραμματέας
11 Σεπτεμβρίου 2002
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΟΙ ΧΑΤΖΑΤΖΑΡΗΔΕΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΕΚΡΟΙ ΤΗΣ ΜΟΤΟΡ-ΟΪΛ, ΧΘΕΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΟΚΤΩ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ (ο ένας υπέκυψε αργότερα) της ΔΕΗ Μεγαλόπολης, το Σάββατο, έρχονται να προστεθούν στους 13 νεκρούς και 5 τραυματίες του μεγάλου ατυχήματος, που έγινε πριν λίγα χρόνια, στο διυλιστήριο του επίδοξου αγοραστή των ΕΛ.ΠΕ. (ΛΑΤΣΗΣ-ΠΕΤΡΟΛΑ). Και μαζί με τους 30 νεκρούς που στοιχειώνουν το Γεφύρι του 2004 αποδεικνύουν, δυστυχώς, όσα κατά καιρούς έχουμε επισημάνει για τους ΧΑΤΖΑΤΖΑΡΗΔΕΣ/ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ (ΚΗΔΕΙΩΝ) και για τους μεγαλόσχημους προστάτες τους:
| Χατζατζάρηδες Το ξέρετε ότι υπάρχουν Εταιρείες που Ενοικιάζουν Προσωπικό σε άλλες Εταιρείες; Το ξέρετε ότι υπάρχουν Χατζατζάρηδες που θεωρούν πως κάτι τέτοιο είναι θεμιτό, μάλιστα και αναγκαίο σε μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς; Που θεωρούν ότι είναι πρόοδος άμα τε κι εκσυγχρονισμός; Το ότι ο Χατζατζάρης κονομάει τρελά μισθώνοντας σκλάβους, το ότι οι σκλάβοι φθάνουν να γουστάρουν Χατζατζάρη, διότι έτσι έχουν οι έρμοι δουλειά, το ότι δημοσιογράφοι, πολιτικοί και διανοούμενοι θεωρούν (και κάνουν πως θεωρούν) τον ρόλο του Χατζατζάρη απαραίτητον κι εν τέλει ηθικόν, δεν είναι ο τέλειος θρίαμβος του καπιταλισμού; ....................................................... Η μόνη διαφορά του εν λόγω Χατζατζάρη από έναν έμπορο ηρωίνης είναι ότι προστατεύεται απ’ το σύστημα των δύο μεγάλων κομμάτων καλύτερα. * * * Ότι οι Χατζατζάρηδες αυτοί έχουν όνομα είναι αλήθεια! Ότι μπορεί να κάνει καμμιά τούμπα η Ιστορία και τα ονόματά τους να βγουν στο μεϊντάνι, είναι επίσης αλήθεια! Ας μην κοιμούνται στις κλεψιμαίικες βίλες τους ήσυχοι... ΣΤΑΘΗΣ Σ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8.VI.2002 |
«Ο αστικός εκσυγχρονισμός και η βίαιη καπιταλιστική ανασυγκρότηση, που προωθεί το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές, ανάγουν τους εργαζόμενους σε αναλώσιμο είδος και τους οδηγούν με κυνισμό και εγκληματική αδιαφορία καθημερινά στο θάνατο ή τη μόνιμη αναπηρία». ΣΤΗ ΜΟΤΟΡ-ΟΪΛ, οι τρεις εργάτες, είχαν ξεκινήσει τις εργασίες για τον καθαρισμό της δεξαμενής αποθείωσης, και την αλλαγή των καταλυτών που υπάρχουν σ' αυτήν, από τις 8 π.μ., και συνέχισαν να δουλεύουν και μετά τη λήξη (11.30 μ.μ.) της τυπικής άδειας από την παραγωγή, έχοντας συμπληρώσει περισσότερες από 16 ώρες δουλειάς!!! Για να επισπεύσουν τις εργασίες, οι εργάτες ―δεχόμενοι όπως πάντα την πίεση που εξασκεί η επιχείρηση στον εργολάβο και αυτός με τη σειρά του στο προσωπικό για τη γρήγορη εκτέλεση των εργασιών― όχι μόνο δούλεψαν υπερωρίες, αλλά και αναγκάστηκαν να μπουν μέσα στη δεξαμενή χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας. Έλειπε ακόμα και η σκάλα με την οποία θα ανεβοκατέβαιναν. Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, η εντατικοποίηση της εργασίας, η απουσία στην πράξη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, και η μη εφαρμογή ―και με την ανοχή της Πολιτείας― του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου φέρνει τους εργαζόμενους καθημερινά μπροστά στον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων. |
ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΕ ΜΕΙΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.
στη ΜΟΤΟΡ–ΟΪΛ δούλευαν 1.200 εργάτες
τώρα δουλεύουν μόνον 800. και έπεται συνέχεια.
Αντί άλλου σχολίου:
127 εργάτες σκοτωμένοι το 2000 και 188 το 2001.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!
ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.
Το ελάχιστο, μέχρι στιγμής, που μπορούμε να κάνουμε είναι:
| 3ωρη Στάση εργασίας Πέμπτη 12/9/2002, τέλος ωραρίου και βάρδιας, ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ |
ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ
ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΩΝ ΤΟΥΣ.
Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Θωμάς Δούρος |
O Γεν. Γραμματέας Νίκος Σκλαβούνος |
