Συνάδελφοι.

 

Σαράντα έξη χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι εργαζόμενοι τιμούν τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα κατά της δικτατορίας και στέκονται με σεβασμό απέναντι στην κορυφαία στιγμή του αντιδικτατορικού – απελευθερωτικού αγώνα του Ελληνικού Λαού ανανεώνοντας την πίστη τους στις παρακαταθήκες αυτών που είχαν το θάρρος να κοιτάξουν κατάματα την Ιστορία.

 

Η μνήμη του αγώνα της νεολαίας και της θυσίας των θυμάτων της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973, παραμένει ζωντανή και αποτελεί ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για τους σημερινούς αγώνες.

 

Αγώνες και εξεγέρσεις, όπως αυτή του Πολυτεχνείου, δεν μπορούν παρά να δικαιώνονται με την καθημερινή δράση του καθένα μας χωριστά, γιατί ποτέ, ούτε μια στιγμή, δεν σταματά ο αγώνας για την εμβάθυνση και διεύρυνση της δημοκρατίας, ο αγώνας για την ενίσχυση της λαϊκής κυριαρχίας, ο αγώνας για την οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας.

 

Τα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, σαράντα έξη χρόνια μετά, παραμένουν επίκαιρα

μηνύματα για δημοκρατία παντού, κοινωνική αλληλεγγύη, ειρήνη, ισότητα, κοινωνική απελευθέρωση, βρίσκονται στον πυρήνα των λαϊκών διεκδικήσεων των εργαζομένων και της νεολαίας.

 

Οι εργαζόμενοι θα είναι πάντα:

·      Στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας, για τη αντιμετώπιση των προκλήσεων της νέας εποχής, για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης, για την οικοδόμηση της δίκαιης κοινωνίας, που δίνει ίσες ευκαιρίες στα μέλη της, που διανέμει δίκαια τον παραγόμενο πλούτο, που σέβεται το διαφορετικό, που απορρίπτει το ρατσισμό και τη ξενοφοβία, που δεν αρκείται στο ρόλο του παθητικού θεατή των εξελίξεων, αλλά τις διαμορφώνει.

·      Στην πρώτη γραμμή της μάχης, ενάντια στον φόβο και την ανασφάλεια, την οπισθοδρόμηση, τη μιζέρια, τη μετριότητα, τον αυταρχισμό, , τις μικροκομματικές αντιλήψεις, τις αντιλαϊκές πολιτικές.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο