Απεργία 24ωρη προειδοποιητική για την Τρίτη 23/04/2002

17 Απριλίου 2002

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συνάδελφοι,
Οι αρχιτέκτονες της Μετοχοποίησης/Ιδιωτικοποίησης επιδιώκουν να «ροκανίσουν» τις αποδοχές των εργαζομένων, σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν χρηματιστές και τυχοδιώκτες στο πλιάτσικο του Δημοσίου Τομέα Πετρελαίου.

Οι «εκσυγχρονιστές» της διοίκησης αφού μοίρασαν στους ημέτερους από 1.1.2002, Merit 4%, αποφάσισαν στην συνέχεια να περικόψουν τις αποδοχές των υπολοίπων εργαζομένων και κατά τις προχθεσινές διαπραγματεύσεις για την ΕΣΣΕ 2002 μας εμφάνισαν την ακόλουθη «αντιπρόταση» στα αιτήματά μας :

• Γενική αύξηση 2,5% από 1/1/2002.
• Αναπροσαρμογή δραχμικών επιδομάτων (Δρομολογίων 6%, εισπράξεων 13%).
• Ένταξη στα κλιμάκια της Σύμβασης χωρίς το δοκιμαστικό εξάμηνο.
• Μετάθεση των αιτημάτων για μείωση χρόνου εργασίας και εταιρικής αποζημίωσης στον Ε.Κ.
• Κανένα θεσμικό αίτημά μας δεν έγινε δεκτό (αύξηση επιδόματος αδείας, μια επιπλέον αυτόματη μετάταξη, ρήτρα τιμαριθμικής αναπροσαρμογής...)

Ταυτόχρονα το διευθυντικό κατεστημένο (με την καθοδήγηση των διοικούντων αρχίζει να ψελλίζει απειλές και να βάζει αμφιβολίες για τη νομική υπόσταση των Σωματείων και) αξιοποιεί τα τερτίπια και τις μεθοδεύσεις της αναδιάρθρωσης.

Νομίζουν ότι (με τις νομικίστικες ακροβασίες, το κακήν κακώς «κλείσιμο» των βιβλίων) έχουν απαλλάξει τους εαυτούς τους από τις αμαρτίες του παρελθόντος και τώρα αυτό που τους απομένει είναι να χρεώσουν στις πλάτες και στο εισόδημα των εργαζομένων τις ζημιές τους.

Δεν διαθέτουν καμιά πρωτοτυπία. Είναι αδέξιοι εκτελεστές μιας κυβερνητικής ευρώδουλης πολιτικής, που θέλει την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, την οικονομική και νομισματική υποδούλωση της χώρας στις πολυεθνικές και το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο, την προβολή της εθνικής και πολιτικής αξιοπρέπειάς μας.

Καταγγέλλουμε και θα αγωνιστούμε ενάντια σ΄ αυτή τη λαίλαπα, όχι συντεχνιακά και οικονομίστικα. Το ζήτημα δεν είναι απλά να αυξήσουμε το 0,8% και να συμβιβαστούμε με την μιζέρια που θέλουν να επιβάλουν, αλλά να περιφρουρήσουμε το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων, που μας κατοχυρώνουν την απασχόληση, την αμοιβή και τις συνθήκες εργασίας.

Αυτές τις μέρες Τραπεζοϋπάλληλοι, Εκπαιδευτικοί, Νοσοκομειακοί, εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στις ΔΕΚΟ αγωνίζονται να ανατρέψουν αυτή την πολυμέτωπη κυβερνητική επίθεση. Μέσα σ΄ αυτές τις συνθήκες φαίνεται περίεργη η σχετική «άπνοια» που επικρατεί στον Ενεργειακό Τομέα.

Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια.

Η εκχώρηση, στους Λυκάνθρωπους της επιχείρησης δεν θα γίνει με προγραφές της απασχόλησης, του εισοδήματος και των εργασιακών σχέσεων.

Μπορεί οι διοικούντες και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους να απεργάζονται την εκποίηση της επιχείρησης, εμείς όμως δεν αποποιούμαστε όσα με αγώνες κατακτήσαμε.

Συνάδελφοι,
Η ανακοίνωση που μόλις διαβάσατε κυκλοφόρησε αυτούσια στις 21/5/1998 με την υπογραφή του αξέχαστου Λουκά, που αύριο, 18/4/2002 κλείνουν 3 χρόνια από το θάνατό του. Οι μόνες αλλαγές είναι στο πλαίσιο των αιτημάτων μας (με μαύρα), στις παρενθέσεις (με τα λοξά) που δεν ισχύουν σήμερα, και στην προσθήκη της λέξης «Λυκάνθρωποι».

Από τότε η Διοίκηση επαναλαμβάνει μονότονα την ανυπαρξία της· και ατενίζοντας το μέλλον, σταθερά οπισθοδρομεί.

«Μικροδιευθυντές» εγκλωβισμένοι στα μεγαλοσυμφέροντά τους, γνωρίζοντας ότι η διευθυντική τους καρέκλα κλωνίζεται απ’ την επερχόμενη λαίλαπα, (η νεορώσικη νομενκλατούρα έχει δικούς της κομισάριους) κάνουν την ύστατη προσπάθεια.

Περιορίζοντας τις γενικές αυξήσεις στο ελάχιστο και απαξιώνοντας το προσωπικό, μηχανεύονται τρόπους (ΙΧ, ALICO, συχνές προαγωγές σε θέσεις μαϊμούθ) για να αυγατίσουν την αποζημίωσή τους. Ταυτόχρονα τρέχουν πανικόβλητοι να κρυφτούν πίσω απ’ το θλιβερό προσωπείο της υποταγής: «Ορίστε τι κάναμε για σας, σύντροφε στρατηγικέ!»

Μα τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που εθελότυφλοι στις νεοφιλελεύθερες παρλαπίπες αποψιλώνουν την Ελλάδα αφήνοντας στα παιδιά μας και στα παιδιά τους το τίποτα;

Αυτοί οι ίδιοι δεν είναι που φώναζαν το 1984 ότι η ESSO (τότε) είναι εθνική περιουσία; Τι σημαίνει σήμερα γι αυτούς «εθνικό»; Ποιο είναι το όραμά τους; Να κάνουν μεγάλη την Ελλάδα για ποιους; Ποια η «τιμή» της πατρίδας;

Συνάδελφοι,
Παραμένοντας σταθεροί στις αρχές και στα οράματα αυτού του Σωματείου, κηρύσσουμε

24ωρη προειδοποιητική απεργία για την Τρίτη, 23/4/2002

(ημέρα που αξιολογούνται και οι εξής μία προσφορές του διαγωνισμού της απευθείας ανάθεσης!) διεκδικώντας αιτήματα όχι μόνο δίκαια, αλλά και ρεαλιστικά, κινούμενα ταυτόχρονα στα πλαίσια των γενικών αυξήσεων της ΕΛΠΕ.

Συνάδελφοι,
Χθες η Ιταλία νέκρωσε για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια και οι Ιταλοί εργαζόμενοι σύσσωμοι αγωνίζονται «υπέρ των δικαιωμάτων και κατά της αυθαιρεσίας που επιχειρείται με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και με το ασφαλιστικό». Τις προσεχείς μέρες ετοιμάζονται οι γερμανοί εργαζόμενοι. Ο μπερλουσκονισμός, συνάδελφοι, είναι παντού. Έχουμε υποχρέωση να σταθούμε απέναντί του.

Με δεδομένη όμως από τη ΓΣΕΕ τη μετατόπιση της απόφασης για απεργία, από την Ε.Ε. στο Γενικό της Συμβούλιο, και με την ηχηρή απουσία και της Ομοσπονδίας, το Σωματείο μας πήρε απόφαση να μην συμμετέχει στην αυριανή (18/4/2002) 24ωρη απεργία.

Επειδή όμως το πρόβλημα που θα υπάρχει στα Μέσα Μεταφοράς προβλέπεται οξύ, οι συνάδελφοι πρέπει να γνωρίζουν ότι καλύπτονται από τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα. Σημειώστε ότι απόφαση για απεργία έχουν πάρει 50 από τα 65 Ε.Κ. (συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Λάρισας, Βόλου) και 30 από τις 45 Ομοσπονδίες.

Συνάδελφοι,
Εκτός απ’ το Ασφαλιστικό, έχουμε δρόμο μπροστά μας. Οφείλουμε να παλαίψουμε για τη Συλλογική μας Σύμβαση, αλλά και να αντισταθούμε στο ξεπούλημα του Εθνικού μας πλούτου.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ,
23/4/2002

Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο