7 Ιουνίου 2002
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Λέμε ΟΧΙ στο ξεπούλημα των ΕΛΠΕ
Οι εξελίξεις στην Εταιρεία μας θα καθορίσουν το μέλλον μας. Γι αυτόν το λόγο βρισκόμαστε σε μια φάση κινητοποιήσεων που έχουν προγραμματιστεί από ΟΛΑ τα Σωματεία του Ομίλου.
Έχουμε ήδη πραγματοποιήσει με επιτυχία δύο συγκεντρώσεις στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, συναντηθήκαμε με τους υπουργούς Ανάπτυξης και Εθνικής Οικονομίας και επιδώσαμε ψήφισμα στον πρόεδρο της Βουλής και στα Κόμματα.
Η κυβέρνηση όμως μας αγνοεί και συνεχίζει ακάθεκτη τον κατήφορο που οδηγεί στο ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου, κινούμενη από τα συμφέροντα των ανεξόφλητων γραμματίων της διαπλοκής.
Η Εταιρεία μας ΜΠΟΡΕΊ να προχωρήσει χωρίς δεκανίκια. Το έχει αποδείξει. Πολύ πιο γρήγορα και πιο δυναμικά από ότι με τους «ευέλικτους» ιδιώτες. Οι οποίοι, συνεπικουρούμενοι από τις γενετικά τροποποιημένες ορντινάντσες τους, αφού σκυλέψουν έναν κερδοφόρο Οργανισμό, θα φύγουν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Το έργο το έχουμε ξαναδεί.
Το τονίσαμε στους φωστήρες υπουργούς σε όλους τους τόνους. Αυτοί όμως κωφεύουν. Επικαλούνται το ένδοξο παρελθόν τους και υπόσχονται έναν καλύτερο κόσμο που προοδεύει με τα φαντάσματα του νεοφιλελευθερισμού, αλλά οδηγεί σταθερά στους... Λεπέν. Μόνο θλίψη μας προκαλούν.
Η συνάρτηση του κ. Χριστοδουλάκη με τη χρυσή μετοχή αποδείχτηκε ασυναρτησία, το Μάνατζμεντ με το 35% είναι μια φούσκα, και οι υποσχέσεις για εξασφάλιση των εργαζομένων ΚΟΡΟΪΔΊΑ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Είναι αποδεδειγμένο ότι τα κοινοπρακτικά σχήματα αλλάζουν, μεταμορφώνονται, τροποποιούνται, και οι όποιες δεσμεύσεις δεν μεταβιβάζονται. Εύκολα το 23,17% μπορεί να γίνει μεγαλύτερο από το 35%. Και τότε ποιο μάνατζμεντ; Και ποια άλλη νομοθεσία της πλάκας;
Μας τάζουν την προκήρυξη του διαγωνισμού για να δούμε πως έχουν φροντίσει και για εμάς. Αλλά επί δύο βδομάδες ο πολυάσχολος Γ.Γ. του Υπ. Αν. δεν ευκαιρεί να βγάλει φωτοτυπία!
Ο νέος τσάρος της (παρα)οικονομίας βιάζεται για τα 154 δισ. δρχ. Τόσο πουλιέται το 1/4 περίπου των ΕΛΠΕ. Τη στιγμή που αυτό είναι το κόστος μίας (1) μόνο από τις 45 μονάδες παραγωγής καυσίμων. Και βιάζεται επειδή τα ζεστά 154 είναι η «επένδυση» στην εκλογική νίκη του κόμματός του. Τις λεπτομέρειες του «διαγωνισμού» θα τις δούνε αργότερα. Αυτές τις λεπτομέρειες για τις οποίες η OMV αποκλείστηκε!
Ο δε νέος Άκης της (μετ)αλλαγής, μπροστά στους εξαγριωμένους και προδομένους εργαζόμενους των ΕΛΠΕ, δήλωνε στις 28/5/2002 στο Διυλιστήριο: «Ο διαγωνισμός(!) ή θα ολοκληρωθεί με βάση τους αρχικούς όρους ή θα κηρυχθεί άγονος.»
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ. Ροκανίζουνε χρόνο. Για να είμαστε φρόνιμοι. Για να εκτονώσουν την αντίθεσή μας.
Και σαν να μην τους φτάνουν όλα αυτά, θέλουν να κάνουν το σπίτι μας –την ΕΚΟ-ΕΛΔΑ– τσιφλίκι τους (εκτός κι αν τα ’χουν μπερδέψει οι ανεκδιήγητοι). Και πριν απ’ το στρατηγικό επενδυτή τοποθετείται διευθύνων σύμβουλος… στρατηγός!
Για να προετοιμάσει τις διμοιρίες του ξεπουλήματος, κομματι(ά)ζοντας την Εταιρεία μας. Το δείγμα γραφής του (επιεικώς ατυχές), η στρατιωτικού τύπου γνωριμία-επιθεώρηση της περασμένης Παρασκευής, και η βιασύνη του για νέες κρίσεις αυτό προοιωνίζουν.
ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είμαστε ήδη στο δρόμο των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ.
Την Τρίτη, 11/6/2002 Τρίωρη Στάση 11.00 π.μ.-2.00 μ.μ.
συναντιόμαστε, με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας του Ομίλου, στο INTERCONTINENTAL
(οι εργαζόμενοι στο λεκανοπέδιο Αττικής)
στη γενική συνέλευση των μετόχων για να χαλάσουμε τη φιέστα τους.
ΤΑ ΕΛΠΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Συναδελφικά, για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Θωμάς Δούρος |
O Γεν. Γραμματέας Νίκος Σκλαβούνος |
