16 Μαρτίου 2007
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Συναδέλφισες, συνάδελφοι,
Η 18 Μαρτίου έχει κυρηχθεί «ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ».
Στις 18 Μαρτίου κλείνουν τέσσερα χρόνια από τον πόλεμο και την κατοχή στο ΙΡΑΚ.
Στις 16 Μαρτίου συμπληρώθηκαν 39 χρόνια από την σφαγή στο Μάι Λάι.
Αντί οποιασδήποτε ανακοίνωσης παραθέτουμε το σημερινό σχόλιο της Μαρίας Χρυσάνθου.
«Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι..."
"Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι, πυρπόλησαν το ρύζι", τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος, πριν πολλά-πολλά χρόνια, πρέπει να ήμουν ακόμα στο δημοτικό σχολείο.
Το τραγούδι ίσως και να έχει ξεχαστεί ή να το θυμούνται μόνο άτομα μιας "κάποιας ηλικίας". Όπως έχει ξεχαστεί και το Μάι Λάι. Γιατί να το θυμάται όμως ο κόσμος; Ήταν 16 Μαρτίου το 1968. Έχουν περάσει από τότε, 39 ολόκληρα χρόνια. Έχουν διαπραχθεί από τότε, πολλά χειρότερα εγκλήματα.
Περισσότεροι από 500 άνθρωποι, όλοι τους άμαχοι ηλικίας ενός με 82 χρόνων είχαν σφαγιασθεί στο Μάι Λάι από τους Αμερικανούς στρατιώτες. Και δεν ήταν η μοναδική μαζική δολοφονία αμάχων. Όταν ο νεαρός, τότε, Κόλιν Πάουελ, είχε αναλάβει τη διερεύνηση αυτών των ωμοτήτων, μετά από καταγγελίες Αμερικανών στρατιωτών, είχε δηλώσει πως αντικρούονται από "το γεγονός ότι οι σχέσεις των Αμερικανών στρατιωτών και των Βιετναμέζων είναι άριστες"! Κάποια χρόνια αργότερα, όταν ήταν πλέον Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και όταν οι Αμερικανοί στρατιώτες "συνέσφιγγαν" πια τις σχέσεις τους με τους Ιρακινούς, ο κ. Πάουελ παραδέχθηκε πως "αυτού του είδους οι φρικαλεότητες συμβαίνουν κάθε τόσο"! Ίσως γι' αυτό και να συνεχίζεται ακόμα το Γκουαντάναμο και να μεταφέρθηκαν αλλού οι φυλακές του Αμπού Γκράιμπ.
Κι όμως σύμφωνα με το μύθο, το Βιετνάμ δημιουργήθηκε από τον έρωτα ενός θαλάσσιου δράκου και μιας πανέμορφης νεράιδας που ζούσε στο βουνό. Μαζί αποκτήσανε εκατό γιους, οι μισοί από τους οποίους ακολούθησαν τον πατέρα τους στη θάλασσα, ενώ οι άλλοι τη μητέρα τους στα βουνά. Αυτά τα μαγικά παιδιά θεωρούνται οι πρόγονοι των Βιετναμέζων. Κι όμως σύμφωνα με την ιστορία, στο Ιράκ, η αρχαία Μεσοποταμία, γεννήθηκε ο πρώτος πολιτισμός που σκόρπισε τη γνώση του απλόχερα στη γύρω περιοχή και πάρα πέρα. Κι όμως Βαγδάτη κάποτε σήμαινε "το δώρο του Θεού" ή σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή "η πόλη της Ειρήνης".
16 Μαρτίου, η επέτειος της σφαγής του Μάι Λάι. "Όχι άλλο Βιετνάμ", διαδήλωναν τότε χιλιάδες Αμερικανοί πολίτες. Διαμαρτυρόμενοι όχι μόνο για το θάνατο άμαχων Βιετναμέζων, μα και για το θάνατο των δικών τους παιδιών, που είχαν αρχίσει να γυρίζουν πίσω από άλλον ένα παράλογο πόλεμο μέσα σε μαύρες σακούλες.18 Μαρτίου, η Διεθνής Ημέρα Κινητοποιήσεων κατά της Κατοχής του Ιράκ.
"Όχι στον πόλεμο στο Ιράκ" θα διαδηλώσουν χιλιάδες Αμερικανοί πολίτες και άλλοι...
Στο μεταξύ οι πόλεμοι συνεχίζονται...
"Στη Σαϊγκόν δεν μπόραες να ζήσεις..." συνέχιζε θυμάμαι το τραγούδι του Σαββόπουλου... Ούτε στη Βαγδάτη...
"Γιέ γιέ-γιέ γιέ"...
Της Μαρίας Χρυσάνθου ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ
Κωδικός άρθρου: 700019
ΠΟΛΙΤΗΣ - 16/03/2007, Σελίδα: 8
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
|
Ο Πρόεδρος Π. Περουτσέας |
O Γεν. Γραμματέας Σ. Ν. Αγαπίου |
